-
1 indulgeo
indulgĕo, si, tum, 2, v. n. and a. [etym. dub.; cf. dulcis], to be courteous or complaisant; to be kind, tender, indulgent to; to be pleased with or inclined to, to give one ' s self up to, yield to, indulge in a thing (as joy or grief); to concede, grant, allow.I.V. n. (class.); constr. with the dat.A.In gen.:(β).Aeduorum civitati Caesar praecipue indulserat,
Caes. B. G. 1, 10; 7, 40:sic sibi indulsit, ut, etc.,
indulged himself so, took such liberties, Nep. Lys. 1, 3:indulgebat sibi liberalius, quam, ut, etc.,
id. Chabr. 3:irae,
Liv. 3, 53, 7:indulgent sibi latius ipsi,
Juv. 14, 234:ipsa sibi imbecillitas indulget,
Cic. Tusc. 4, 18, 42:indulgent consules legionum ardori,
Liv. 9, 43, 19:dolori,
Nep. Reg. 1:genio,
Pers. 5, 151:amori,
Plin. Ep. 1, 14, 10:precibus,
id. ib. 4, 15, 11:gaudio,
id. ib. 5, 15, 1:desiderio alicujus,
id. ib. 10, 34, 1:odio,
Liv. 40, 5, 5:lacrimis,
Ov. M. 9, 142: animo, to give way to passion or to anger, id. ib. 12, 598:regno,
to delight in, Luc. 7, 54:ordinibus,
give room to, set apart, Verg. G. 2, 277.—With acc. of the person (ante-class. and poet.): eri, qui nos tantopere indulgent, Afran. ap. Non. 502, 11 (Fragm. Com. v. 390 Rib.):B.te indulgebant,
Ter. Heaut. 5, 2, 34; id. Eun. 2, 1, 16.— Pass.: animus indulgeri potuisset, be pleased, Gell. praef. 1.—Esp., to give one ' s self up to, to be given or addicted to, to indulge in:II.veteres amicitias spernere, indulgere novis,
Cic. Lael. 15, 54:labori,
Verg. A. 6, 135:theatris,
Ov. R. Am. 751:eloquentiae,
Quint. 10, 1, 84:somno,
Tac. A. 16, 19.— Pass. impers.:nihil relicturus, si aviditati indulgeretur, quod in aerarium referret,
Liv. 45, 35, 6:sero petentibus non indulgebitur,
Gai. Inst. 4, 164.—V. a., to concede, allow, grant, permit, give, bestow as a favor, confer (post- Aug.):(β).alicui usum pecuniae,
Suet. Aug. 41:ornamenta consularia procuratoribus,
id. Claud. 24:damnatis arbitrium mortis,
id. Dom. 11:insignia triumphi indulsit Caesar,
Tac. A. 11, 20:patientiam flagello,
i. e. to submit to patiently, Mart. 1, 105, 3:nil animis in corpora juris natura indulget,
grants no power, Juv. 2, 140:basia plectro,
id. 6, 384:si forte indulsit cura soporem,
id. 13, 217:veniam pueris,
to make allowance for, id. 8, 168.—With inf. ( poet.):B.incolere templa,
Sil. 14, 672.— Pass.:qui jam nunc sanguinem meum sibi indulgeri aequum censet,
Liv. 40, 15, 16:rerum ipsa natura in eo quod indulsisse homini videtur, etc.,
Quint. 12, 1, 2:abolitio reorum, quae publice indulgetur,
is granted, Dig. 48, 16, 17. —Se alicui, in mal. part., Juv. 2, 165 al.—Hence, indulgens, entis, P. a.A. (α).With dat.:(β).obsequium peccatis indulgens praecipitem amicum ferri sinit,
Cic. Lael. 24, 89.—With in and acc.:(γ).civitas minime in captivos indulgens,
Liv. 22, 61, 1. —Absol.:B. C.quo ipsum nomen amantius, indulgentiusque maternum, hoc illius matris singulare scelus,
Cic. Clu. 5, 12:ministri irarum,
Liv. 24, 25, 9. —In pass., fondly loved: fili, indulgentissime adulescens, Ps.-Quint. Decl. 10, 13.— Adv.: indulgenter, indulgently, kindly, tenderly:nimis indulgenter loqui,
Cic. Att. 9, 9, 2:bestiae multa faciunt indulgenter,
id. Fin. 2, 33, 109. — Comp.:dii alios indulgentius tractant,
Sen. Ben. 4, 32.— Sup.:indulgentissime,
Sen. Cons. ad Helv. 5. -
2 dēlicātus
dēlicātus adj. with comp. and sup. [P. of * dēlicō, to clear up], alluring, charming, pleasing, delightful, luxurious, voluptuous: in illo delicatissimo litore: hortuli, Ph.: puerorum comitatus: delicatiores in cantu flexiones: puella delicatior haedo, softer, Ct. — Given to pleasure, luxurious, effeminate: pueri: iuventus: capella, Ct.— Nice, squeamish: tam, quam iste: fastidium.* * *Idelicata -um, delicatior -or -us, delicatissimus -a -um ADJluxurious/sumptuous, addicted to pleasure; self-indulgent/comfortable; pampered; foppish, effeminate; polite, elegant; charming; tender; voluptuous; wanton; skittish/frisky/frivolous; fastidious/squeamish; delicate/dainty/pretty/fineIIparamour, favorite; voluptury (L+S); one addicted to pleasure -
3 obnoxius
ob-noxĭus, a, um, adj.I.Lit.A.Subject, liable to punishment, obnoxious to punishment, punishable: obnoxius poenae obligatus ob delictum, Paul. ex Fest. p. 191 Müll.:B. 1.ego tibi me obnoxium esse fateor culpae compotem,
Plaut. Truc. 4, 3, 61; Dig. 48, 15, 1:ego lege Aquiliā obnoxius sum,
ib. 11, 3, 14.—With dat.:2.animus neque delicto neque lubidini obnoxius,
not addicted to vice or to sensual pleasures, Sall. C. 52, 21:communi culpae,
Ov. A. A. 1, 395:facto,
Tib. 3, 4, 15.—With gen.:II.obnoxios criminum, digno supplicio subjectos, sepulturae tradi non vetamus,
for, on account of, Cod. Just. 3, 44, 11.—Transf., in gen.A.Subject, submissive, obedient, complying:B.dum illos obnoxios fidosque sibi faceret,
Sall. C. 14, 6:obnoxium atque subjectum esse alicui,
Liv. 7, 30, 2; 6, 28, 7; 23, 12, 9; 37, 53, 4; 42, 46, 3; Flor. 4, 4, 2. —Obliged, under obligation, beholden, indebted, responsible, answerable:C.uxori obnoxius sum,
Ter. Hec. 3, 1, 22:totam Graeciam beneficio libertatis obnoxiam Romanis esse,
Liv. 35, 31:fratris radiis obnoxia Luna,
Verg. G. 1, 396:facies nullis obnoxia gemmis,
not indebted to any jewels, Prop. 1, 2, 21:tantum in eo obnoxius est, si quid ipse dolo fecerit,
Gai. Inst. 3, 207.—Exposed to a person, humbled before one:D.ne obnoxius filio sim et servo,
Plaut. Bacch. 5, 2, 80.—Submissive, abject, servile, slavish, mean-spirited, timid, cowardly, etc.:2.non quibus ego essem obnoxius,
Plaut. Mil. 3, 1, 150:summissaeque manus, faciesque obnoxia mansit,
Ov. M. 5, 235:si aut superbus, aut obnoxius videar,
Liv. 23, 12:pax,
servile, dishonorable, id. 9, 10.—Subject, liable, exposed, obnoxious to any thing; with dat., ad, or in and acc.(α).With dat.:(β).infidis consiliis obnoxius,
Tac. H. 3, 55:insidiis,
id. A. 14, 40:infelici fecunditate fortunae,
exposed, id. ib. 2, 75:aemulationi, odio, privatis affectionibus,
id. ib. 3, 58:morbo,
Plin. 17, 24, 37, § 221:contumeliis,
Suet. Tib. 63:bello,
Ov. P. 1, 8, 73:plerique Crasso ex negotiis privatis obnoxii,
Sall. C. 48, 5:urbs artis itineribus (sc. incendiis),
Tac. A. 15, 38.—With ad: terra solida ad tales casus obnoxia, exposed to such accidents (viz. earthquakes), Plin. 2, 82, 84, § 197.—(γ). 3.In gen., exposed or liable to injury, danger, or misfortune, weak, infirm, frail:b.in hoc obnoxio domicilio animus liber habitat,
Sen. Ep. 65, 21:supplex et obnoxius,
Cic. ad Brut. 1, 17, 6:corpora,
sickly, weakly, Plin. 31, 6, 32, § 60:flos,
which soon falls off, soon suffers injury, frail, delicate, id. 14, 2, 4, § 27.—Obnoxium est, it is hazardous, dangerous, Tac. Or. 10.— Comp.:A. B.obnoxior (al. noxior),
Sen. Clem. 1, 13.—Hence, adv.: obnoxĭē (only in Plaut. and Liv.).Submissively, slavishly, timidly:sententias dicere,
Liv. 3, 39, 1. -
4 addictus
addictus P. of addico.* * *Iaddicta -um, addictior -or -us, addictissimus -a -um ADJdevoted/addicted (to); (debt) slave (of); bound (to do something); bent uponII -
5 dēditus
dēditus adj. [P. of dedo], given up, surrendered: senatum paenituit dediti principis.— Plur m. as subst, prisoners of war, captives: incolumitatem deditis polliceri, Cs.: adroganter in deditos consulere, Ta.—Fig., given up, addicted, devoted, engaged in, eager, assiduous, diligent: optimis viris: nimis equestri ordini: studio litterarum: animus libidini: huic ludicro, L.: ventri atque somno, S.: quaestui atque sumptui, S.: vita vitiis: in malā adulterā, Ct.* * *dedita -um, deditior -or -us, deditissimus -a -um ADJdevoted/attached to, fond of; devoted/directed/given over (to) (activity) -
6 ēbriōsus
-
7 indulgeō
indulgeō ulsī, ultus, ēre, to be complaisant, be kind, be tender, exercise forbearance, incline, yield, indulge, concede, grant, allow: Hactenus indulsisse vacat, thus far then I can yield, V.: Aeduorum civitati, Cs.: sic sibi indulsit, ut, etc., took such liberties, N.: irae, L.: sibi, Iu.: ipsa sibi imbecillitas indulget: legionum ardori, give scope, L.: Philippi odio, encourage, L.: ordinibus, give room, V.: cuius annis fata indulgent, favor, V.: te, T.: nimis me, T.—To give oneself up, be addicted, indulge: Vestitu nimio, T.: novis (amicitiis): vino, V.: lacrimis, O.: animo, anger, O.: Indulge hospitio, give full course, V.: si aviditati indulgeretur, L.—To concede, allow, grant, permit, give up, bestow, confer: soporem, Iu.: nil animis in corpora iuris Natura indulget, grants no power, Iu.: basia plectro, Iu.: veniam pueris, make allowance, Iu.: sese tribuno, give up, Iu.: sanguinem meum sibi indulgeri aequum censet, L.* * *indulgere, indulsi, indultus V DATgrant, concede; be kind to; be lenient to; give way to -
8 ob-noxius
ob-noxius adj., liable, addicted, guilty: animus lubidini, S.: Terra nulli obnoxia bello, exposed, O.: Obnoxium est (with infin.), it is dangerous, Ta. —Subject, submissive, obedient, complying, servile: vobis, L.: pars (hominum) pravis obnoxia, H.: Crasso ex privatis negotiis, under the influence of, S.: amori uxoris, Ta.—Servile, abject, weak, timid: facies obnoxia, O.: obnoxius videar, L.: pax, dishonorable, L.—Obliged, under obligation, indebted, responsible, answerable: uxori, T.: Graecia beneficio libertatis Romanis, L.: hominum non ulli curae, dependent on, V.: facies nullis obnoxia gemmis, indebted, Pr. -
9 prōiectus
prōiectus adj. [P. of proicio], stretched out, extended, jutting out, projecting: urbs in altum: saxa, V.— Prostrate, outstretched: ego in antro, V. —Fig., prominent, conspicuous: audacia: cupiditas.— Inclined, addicted, prone: homo ad audendum.— Abject, mean, base, contemptible: consulare imperium, L.: proiectā vilior algā, V.— Downcast: voltus, Ta.—As subst m.: Vix duo proiecto tulistis opem, to the castaway, O. -
10 sequāx
sequāx ācis, adj., following, seeking after, pur suing, sequacious: (Arcadas) Latio dare terga sequaci, pursuing, V.: caprae, eager, V.: flammae, lambent, V.: fumi, penetrating, V.* * *sequacis (gen.), sequacior -or -us, sequacissimus -a -um ADJthat follows closely/eagerly; addicted; pliant/tractable, responsive to control -
11 bibosus
bibosa, bibosum ADJaddicted/given to drink, fond of drink -
12 delicata
paramour, favorite; voluptury (L+S); one addicted to pleasure -
13 asellus
I.Lit.:II.dossuarius,
Varr. R. R. 2, 6 fin.: asellus onustus auro, * Cic. Att. 1, 16:tardus,
Verg. G. 1, 273:lente gradiens,
Ov. M. 11, 179; so id. ib. 4, 27; Hor. S. 1, 9, 20; Vulg. Num. 16, 15; ib. Joan. 12, 14 al.—Prov.:narrare fabellam surdo asello,
to preach to deaf ears, Hor. Ep. 2, 1, 199 (an imitation of a Greek proverb, Onôi tis elege muthon: ho de ta ôta ekinei; cf. Schmid ad Hor. l. c.).—Transf.A.Of a man addicted to sensuality, Juv. 9, 92; Petr. 24 fin.; Hier. Vit. S. Hilar.—B.Aselli, two stars in Cancer:C.Sunt in signo Cancri duae stellae parvae, Aselli appellati,
Plin. 18, 35, 80, § 353; cf. Hyg. Astr 2, 23.—A sea-fish much prized by the Romans, perh. cod or haddock, Varr. L. L. 5, § 77, p. 31 Müll.; cf. Plin. 9, 17, 28, § 61.—Prov.:D.post asellum diaria non sumo,
after delicious fare I take no common food, Petr. 24.—Asellus, a Roman cognomen, Cic. de Or. 2, 64, 258; Liv. 27, 41 al. -
14 complector
complector ( conp-), plexus, 3, v. dep. (in signif. mostly coinciding with amplector), prop., to entwine around a person or thing (cf. amplector; class. in prose and poetry).I.Lit.a. (α).With acc.:(β).vidi et illam et hospitem Conplexum atque ausculantem,
Plaut. Mil. 2, 6, 53: adcurrit;mediam mulierem complectitur,
Ter. And. 1, 1, 106:tum ille artius puellam amplexus,
Cic. Div. 1, 46, 103:viri corpus,
Lucr. 4, 1193:(adulescentem) complexus osculatusque dimiserit,
Cic. Att. 16, 5, 2:suum maritum,
Ov. M. 12, 428:nepotes,
Verg. A. 6, 786:aliquem conplexa tenere,
Cic. Font. 21, 47 (17, 36); cf. Stat. S. 2, 1, 121.—Of parts of the person:dextram euntis,
Verg. A. 8, 558; Ov. M. 6, 494; cf. Curt. 6, 7, 8:infirmis membra lacertis,
Ov. M. 10, 407:genua. in supplication,
Quint. 6, 1, 34:pedes alicujus,
Luc. 10, 89.—With inter se:(γ).nosque inter nos esse conplexos,
Cic. Div. 1, 28, 58:conplecti inter se lacrimantes milites coepisse,
Liv. 7, 42, 6; Verg. A. 5, 766.—With in vicem, Quint. 7, 10, 17.—(δ).Absol.:(ε).nequeunt conplecti satis,
Plaut. Curc. 1, 3, 32: Phr. Conplectere. Di. Lubens, id. Truc. 2, 4, 19:contineri qum conplectar non queo,
id. Men. 5, 9, 65; id. Mil. 4, 8, 19; Prop. 1, [p. 390] 10, 5.—With cum and abl., Plaut. Am. 1, 1, 134.—b.In gen., to grasp, clasp, seize, encircle, surround, compass, enclose:II.(vitis) claviculis suis quasi manibus quicquid est nacta complectitur,
Cic. Sen. 15, 52:(orbis caelestis) extimus, qui reliquos omnis complectitur,
id. Rep. 6, 17, 17:complexi terram maris,
Ov. M. 8, 731:ubi mollis amaracus illum (Ascanium) Floribus et dulci conplectitur umbrā,
Verg. A. 1, 694:vestis complectens undique corpus,
Cat. 64, 307:spatium,
to mark out around for military purposes, Caes. B. G. 7, 72; Auct. B. G. 8, 74; cf.of ploughing around,
Ov. M. 15, 619:aliquem obsidione,
Vell. 2, 51, 1 et saep.:caput digitis cruentis,
Ov. M. 3, 727:manibus eminentia saxa,
Curt. 7, 11, 15:dexterā impendentes ramos,
id. 9, 5, 13.—Of grasping an adversary in fight:quoad stans complecti posset atque contendere,
Nep. Epam. 2, 4:qui cum inter se complexi in terram ex equis decidissent... non prius distracti sunt, quam alterum anima relinqueret,
in contention, id. Eum. 4, 2.—Trop.A.Of sleep, to seize upon, enfold:B.sopor fessos complectitur artus,
Verg. A. 2, 253; cf.:me artior somnus conplexus est,
Cic. Rep. 6, 10, 10.—To embrace something intellectually as a whole, to comprehend, understand:C.aliquid cogitatione et mente,
Cic. Or. 2, 8; cf. id. Fam. 5, 17, 4:deum et divinum animum cogitatione,
id. Tusc. 1, 22, 51:omne caelum totamque cum universo mari terram mente,
id. Fin. 2, 34, 112; cf. Quint. 12, 1, 25; 12, 2, 17:animo proxima quaeque meo,
Ov. Tr. 1, 3, 70:rei magnitudinem animo,
Cic. de Or. 1, 5, 19; Quint. 10, 6, 3; 10, 6, 6 al.; cf. without acc.:cum conplector animo, quattuor reperio causas, etc.,
Cic. Sen. 5, 15.—Without mente, animo, etc.:perficies ut ego ista innumerabilia complectens nusquam labar?
Cic. Ac. 2, 35, 114:totum genus judiciorum,
id. Verr. 2, 2, 12, § 32:formam animi magis quam corporis,
to consider, Tac. Agr. 46:aliquid memoriā,
Cic. Div. 2, 71, 146; Quint. 2, 7, 3;and without memoria,
id. 11, 2, 36.—To comprehend a multitude of objects in discourse or in a written representation, to comprise, express, describe, represent, explain; with acc. and abl. or adv.:2.omnia alicujus facta oratione,
Cic. Verr. 2, 4, 26, § 57:omnium rerum memoriam breviter libro,
id. Brut. 3, 14:orator autem sic illigat sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur et astricto et soluto,
id. de Or. 3, 44, 175:omnia unā comprehensione,
id. Fin. 5, 9, 26:plura semel,
Quint. 11, 1, 66:pauca paucis,
id. 8, 3, 82; cf. id. 7, 3, 29:sententiam his verbis,
id. 3, 6, 13.—Esp. with sententiā, to sum up in a formal vote or decree (of speeches in the Senate): causas complectar ipsā sententiā, in the motion or decree itself, Cic. Phil. 14, 11, 29:sed ut aliquando sententiā complectar, ita censeo,
id. ib. 14, 14, 36.—Hence,In philos. lang., to draw a conclusion, make an inference, Cic. Inv. 1, 40, 73; Auct. Her. 2, 29, 47; cf. complexio.—D.To embrace from love, to love, value, honor; to be addicted to, to care for; with acc. and abl.:E.aliquem honoribus et beneficiis suis,
Cic. Prov. Cons. 16, 38; cf.:eum beneficio,
id. Planc. 33, 82:aliquem summā benevolentiā,
id. Fam. 6, 14, 1:hunc omni tuā comitate,
id. ib. 7, 5, 3:omnes caritate cives,
Liv. 7, 40, 3:aliquem artā familiaritate,
Plin. Ep. 3, 11, 5 al. — Without abl.:hominem,
Cic. Fam. 2, 6, 4. — Absol.: da te homini;complectetur,
Cic. Fam. 2, 8, 2:quos fortuna complexa est,
id. Lael. 15, 54:philosophiam,
id. Brut. 93, 322; cf.:artes ingenuas,
Ov. P. 1, 6, 9:causam eam,
Cic. Phil. 5, 16, 44; cf. id. Att. 16, 15, 3:otium,
id. ib. 2, 6, 1.—To embrace, include:F.cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, sed omnis omnium caritates patria una complexa est,
Cic. Off. 1, 17, 87:licet haec omnia complectatur eversio,
Quint. 8, 3, 69; 2, 15, 13.—(Causa pro effectu.) To take into possession, to seize, lay hold of, to make one ' s self master of (rare):(philosophiae) vis valet multum, cum est idoneam complexa naturam,
Cic. Tusc. 2, 4, 11:facultatem aliquam,
id. Fam. 10, 12, 5; Liv. 44, 1, 12:plures provincias complexus sum quam alii urbes ceperunt,
Curt. 6, 3, 4.► *a.Act. collat form complecto, ĕre: quando convenit complectite, Pompon. ap. Non. p. 472 fin.; cf. Prisc. p. 797 P.—b.complector, ti, in pass. signif.: invidiosā fortunā complecti, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 793 P.:quo uno maleficio scelera omnia complexa esse videantur,
id. Rosc. Am. 13, 37 (but in Cic. Tusc. 5, 14, 40, and id. Fin. 3, 12, 41, the best read. is completur). -
15 conplector
complector ( conp-), plexus, 3, v. dep. (in signif. mostly coinciding with amplector), prop., to entwine around a person or thing (cf. amplector; class. in prose and poetry).I.Lit.a. (α).With acc.:(β).vidi et illam et hospitem Conplexum atque ausculantem,
Plaut. Mil. 2, 6, 53: adcurrit;mediam mulierem complectitur,
Ter. And. 1, 1, 106:tum ille artius puellam amplexus,
Cic. Div. 1, 46, 103:viri corpus,
Lucr. 4, 1193:(adulescentem) complexus osculatusque dimiserit,
Cic. Att. 16, 5, 2:suum maritum,
Ov. M. 12, 428:nepotes,
Verg. A. 6, 786:aliquem conplexa tenere,
Cic. Font. 21, 47 (17, 36); cf. Stat. S. 2, 1, 121.—Of parts of the person:dextram euntis,
Verg. A. 8, 558; Ov. M. 6, 494; cf. Curt. 6, 7, 8:infirmis membra lacertis,
Ov. M. 10, 407:genua. in supplication,
Quint. 6, 1, 34:pedes alicujus,
Luc. 10, 89.—With inter se:(γ).nosque inter nos esse conplexos,
Cic. Div. 1, 28, 58:conplecti inter se lacrimantes milites coepisse,
Liv. 7, 42, 6; Verg. A. 5, 766.—With in vicem, Quint. 7, 10, 17.—(δ).Absol.:(ε).nequeunt conplecti satis,
Plaut. Curc. 1, 3, 32: Phr. Conplectere. Di. Lubens, id. Truc. 2, 4, 19:contineri qum conplectar non queo,
id. Men. 5, 9, 65; id. Mil. 4, 8, 19; Prop. 1, [p. 390] 10, 5.—With cum and abl., Plaut. Am. 1, 1, 134.—b.In gen., to grasp, clasp, seize, encircle, surround, compass, enclose:II.(vitis) claviculis suis quasi manibus quicquid est nacta complectitur,
Cic. Sen. 15, 52:(orbis caelestis) extimus, qui reliquos omnis complectitur,
id. Rep. 6, 17, 17:complexi terram maris,
Ov. M. 8, 731:ubi mollis amaracus illum (Ascanium) Floribus et dulci conplectitur umbrā,
Verg. A. 1, 694:vestis complectens undique corpus,
Cat. 64, 307:spatium,
to mark out around for military purposes, Caes. B. G. 7, 72; Auct. B. G. 8, 74; cf.of ploughing around,
Ov. M. 15, 619:aliquem obsidione,
Vell. 2, 51, 1 et saep.:caput digitis cruentis,
Ov. M. 3, 727:manibus eminentia saxa,
Curt. 7, 11, 15:dexterā impendentes ramos,
id. 9, 5, 13.—Of grasping an adversary in fight:quoad stans complecti posset atque contendere,
Nep. Epam. 2, 4:qui cum inter se complexi in terram ex equis decidissent... non prius distracti sunt, quam alterum anima relinqueret,
in contention, id. Eum. 4, 2.—Trop.A.Of sleep, to seize upon, enfold:B.sopor fessos complectitur artus,
Verg. A. 2, 253; cf.:me artior somnus conplexus est,
Cic. Rep. 6, 10, 10.—To embrace something intellectually as a whole, to comprehend, understand:C.aliquid cogitatione et mente,
Cic. Or. 2, 8; cf. id. Fam. 5, 17, 4:deum et divinum animum cogitatione,
id. Tusc. 1, 22, 51:omne caelum totamque cum universo mari terram mente,
id. Fin. 2, 34, 112; cf. Quint. 12, 1, 25; 12, 2, 17:animo proxima quaeque meo,
Ov. Tr. 1, 3, 70:rei magnitudinem animo,
Cic. de Or. 1, 5, 19; Quint. 10, 6, 3; 10, 6, 6 al.; cf. without acc.:cum conplector animo, quattuor reperio causas, etc.,
Cic. Sen. 5, 15.—Without mente, animo, etc.:perficies ut ego ista innumerabilia complectens nusquam labar?
Cic. Ac. 2, 35, 114:totum genus judiciorum,
id. Verr. 2, 2, 12, § 32:formam animi magis quam corporis,
to consider, Tac. Agr. 46:aliquid memoriā,
Cic. Div. 2, 71, 146; Quint. 2, 7, 3;and without memoria,
id. 11, 2, 36.—To comprehend a multitude of objects in discourse or in a written representation, to comprise, express, describe, represent, explain; with acc. and abl. or adv.:2.omnia alicujus facta oratione,
Cic. Verr. 2, 4, 26, § 57:omnium rerum memoriam breviter libro,
id. Brut. 3, 14:orator autem sic illigat sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur et astricto et soluto,
id. de Or. 3, 44, 175:omnia unā comprehensione,
id. Fin. 5, 9, 26:plura semel,
Quint. 11, 1, 66:pauca paucis,
id. 8, 3, 82; cf. id. 7, 3, 29:sententiam his verbis,
id. 3, 6, 13.—Esp. with sententiā, to sum up in a formal vote or decree (of speeches in the Senate): causas complectar ipsā sententiā, in the motion or decree itself, Cic. Phil. 14, 11, 29:sed ut aliquando sententiā complectar, ita censeo,
id. ib. 14, 14, 36.—Hence,In philos. lang., to draw a conclusion, make an inference, Cic. Inv. 1, 40, 73; Auct. Her. 2, 29, 47; cf. complexio.—D.To embrace from love, to love, value, honor; to be addicted to, to care for; with acc. and abl.:E.aliquem honoribus et beneficiis suis,
Cic. Prov. Cons. 16, 38; cf.:eum beneficio,
id. Planc. 33, 82:aliquem summā benevolentiā,
id. Fam. 6, 14, 1:hunc omni tuā comitate,
id. ib. 7, 5, 3:omnes caritate cives,
Liv. 7, 40, 3:aliquem artā familiaritate,
Plin. Ep. 3, 11, 5 al. — Without abl.:hominem,
Cic. Fam. 2, 6, 4. — Absol.: da te homini;complectetur,
Cic. Fam. 2, 8, 2:quos fortuna complexa est,
id. Lael. 15, 54:philosophiam,
id. Brut. 93, 322; cf.:artes ingenuas,
Ov. P. 1, 6, 9:causam eam,
Cic. Phil. 5, 16, 44; cf. id. Att. 16, 15, 3:otium,
id. ib. 2, 6, 1.—To embrace, include:F.cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, sed omnis omnium caritates patria una complexa est,
Cic. Off. 1, 17, 87:licet haec omnia complectatur eversio,
Quint. 8, 3, 69; 2, 15, 13.—(Causa pro effectu.) To take into possession, to seize, lay hold of, to make one ' s self master of (rare):(philosophiae) vis valet multum, cum est idoneam complexa naturam,
Cic. Tusc. 2, 4, 11:facultatem aliquam,
id. Fam. 10, 12, 5; Liv. 44, 1, 12:plures provincias complexus sum quam alii urbes ceperunt,
Curt. 6, 3, 4.► *a.Act. collat form complecto, ĕre: quando convenit complectite, Pompon. ap. Non. p. 472 fin.; cf. Prisc. p. 797 P.—b.complector, ti, in pass. signif.: invidiosā fortunā complecti, Cic. Fragm. ap. Prisc. p. 793 P.:quo uno maleficio scelera omnia complexa esse videantur,
id. Rosc. Am. 13, 37 (but in Cic. Tusc. 5, 14, 40, and id. Fin. 3, 12, 41, the best read. is completur). -
16 dedita opera
dē-do, dĭdi, dĭtum ( infin. pass. parag.:I.dedier,
Liv. 1, 32), 3, v. a., lit., to give away, give up from one's self; hence, with respect to the term. ad quem, to give up any thing to one, to surrender, deliver, consign, yield (stronger than do, q. v.—freq. and class.).Lit.A.In gen.:B.ancillas,
Ter. Hec. 5, 2, 7; cf.:aliquem in pistrinum,
id. Andr. 1, 2, 28:aliquem hostibus in cruciatum,
Caes. B. G. 7, 71, 3; so,ad supplicium,
Liv. 1, 5:ad exitium,
Tac. A. 1, 32; id. H. 2, 10:ad necem,
Liv. 9, 4;for which neci,
Verg. G. 4, 90; Ov. F. 4, 840:telis militum,
Cic. Mil. 1, 2:aliquem istis,
id. Verr. 2, 4, 42:mihi iratae infamem juvencum,
Hor. Od. 3, 27, [p. 526] 46:Assyrios cineri odores,
impart, devote, Tib. 1, 3, 7.—Esp., milit. t. t., to deliver up, surrender some one or something to the enemy; and with se, to surrender one's self, capitulate: INIVSTE IMPIEQVE ILLOS HOMINES ILLASQVE RES DEDIER, an old formula in Liv. 1, 32:II.urbem, agrum, aras, focos seque uti dederent,
Plaut. Am. 1, 1, 71:eos, qui sibi Galliaeque bellum intulisset, sibi dedere,
Caes. B. G. 4, 16, 3: so,auctores belli,
Liv. 9, 1:eum hostibus,
Suet. Caes. 24:Cirtam,
Sall. J. 35, 1:Ambiani se suaque omnia sine mora dediderunt,
Caes. B. G. 2, 15, 2:se suaque omnia Caesari,
id. ib. 3, 16, 4; id. B. C. 3, 11 fin.:se alicui,
id. B. G. 2, 15 fin.; 2, 28, 2; id. B. C. 2, 44, 1; 3, 28, 4 et saep.:se in ditionem atque in arbitratum Thebano poplo,
Plaut. Am. 1, 1, 102; Liv. 7, 31; 26, 33:incolumitatem deditis pollicebatur,
Caes. B. C. 3, 28, 2; Tac. Agr. 16 al.: se, without dat., Caes. B. C. 2, 22; Liv. 42, 8 et saep.Trop.A.In gen., to give up, yield, devote, dedicate; and with se, to give up, apply, devote, dedicate one's self (esp. freq. in Cic.):b.Davo ego istuc dedam jam negoti,
Ter. Andr. 5, 4, 50:membra molli somno,
Lucr. 3, 113:aures suas poetis,
Cic. Arch. 10 fin.:animum sacris,
Liv. 1, 31 al.:aliquem cupiditati crudelitatique alicujus,
Cic. Quint. 18 fin.; so,filiam (Verginiam) libidini App. Claudii,
id. Fin. 2, 20 fin.; ef. Tac. A. 3, 23:collegam liberto,
id. ib. 16, 10:tuus sum, tibi dedo operam,
Plaut. Bacch. 1, 1, 60; cf.:ubi ei dediderit operas,
id. ib. 11 al.:corpora paupertate dedita morti,
Lucr. 6, 1255:se totum Catoni,
Cic. Rep. 2, 1; cf.:cui (sc. patriae) nos totos dedere... debemus,
id. Leg. 2, 2, 5; cf.:se toto animo huic discendi delectationi,
id. Tusc. 5, 39 fin.:se penitus musicis,
id. de Or. 1, 3, 10:se literis,
id. Q. Fr. 3, 5, 4:se ei studio,
id. de Or. 3, 15, 57:se doctrinae,
id. Off. 1, 21, 71; Quint. 10, 2, 23; 11, 1, 35:se amicitiae eorum,
Caes. B. G. 3, 22, 2 al.:ne me totum aegritudini dedam,
Cic. Att. 9, 4; so,se totos libidinibus,
id. Tusc. 1, 30; id. Or. 43, 148; id. Tusc. 2, 21, 48 et saep.:cum se ad audiendum, legendum scribendumque dediderit,
Cic. de Or. 1, 21, 95:dede neci,
Verg. G. 4, 90; Ov. H. 14, 125; id. F. 4, 840:se ad literas memoriasque veteres,
Gell. 2, 21, 6:cum se doctrinae penitus dedidissent,
Lact. 1, 1, 1.— Absol.: dediderim periculis omnibus, Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 45.—dēdĭta ŏpĕra, adverb., purposely, designedly, intentionally, Plaut. Trin. 1, 2, 29; Ter. Eun. 5, 2, 2; Afran. ap. Non. 433, 30; Cic. Att. 10, 3; Liv. 2, 29; 2, 51; Col. 12, 4, 5;B.in the order opera dedita,
Cic. de Or. 3, 50, 193;and in MSS. ellipt., dedita,
id. Att. 15, 4, 4; cf. dedita, epitêdes, Gloss. —In Partic.: manus, for the usual dare manus, to give up, to yield: si tibi vera videntur, dede manus;(α).aut, si falsum est, accingere contra,
Lucr. 2, 1043.—Hence, dēdĭtus, a, um, P. a. (acc. to no. II. A.), given up to, addicted, devoted to something; eager, assiduous, diligent (class.; esp. freq. in Cic.).With dat.:(β).hoc magis sum Publio deditus, quod, etc.,
Cic. Fam. 5, 8, 4; cf.:nimis equestri ordini deditus,
id. Brut. 62, 223:eorum voluntati et gratiae deditus fuit,
id. Verr. 2, 3, 24:his studiis,
id. de Or. 1, 13, 57; id. Arch. 6, 12:studio literarum,
id. Brut. 21, 79:literis,
id. Fam. 1, 7 fin.:artibus,
id. de Or. 1, 1, 2; cf. id. Cael. 30, 72; Liv. 1, 57:nec studio citharae nec Musae deditus ulli,
Hor. S. 2, 3, 105 al.:animus libidini deditus,
Cic. Cael. 19, 45:vitiis flagitiisque omnibus,
id. Rosc. Am. 13 fin.:ventri atque somno,
Sall. C. 2, 8; cf.:somno ciboque,
Tac. G. 15:corporis gaudiis,
Sall. J. 2, 4; cf. id. ib. 85, 41:quaestui atque sumptui,
id. Cat. 13 fin.; Suet. Vit. 13:agriculturae,
Vulg. 2 Par. 26, 10:vino,
id. 2 Tim. 3, 8.— Comp.:uxoribus deditior,
Eutr. 10, 15.— Sup.: ab optimo certe animo ac deditissimo tibi, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1.—In Lucret. and Catull. with in:* (γ).in pugnae studio quod dedita mens est,
Lucr. 3, 647:in rebus animus,
id. 4, 816; Catull. 61, 102.—With an adv. of place:ubi spectaculi tempus venit deditaeque eo (sc. ad spectacula) mentes cum oculis erant,
Liv. 1, 9, 10. -
17 dedo
dē-do, dĭdi, dĭtum ( infin. pass. parag.:I.dedier,
Liv. 1, 32), 3, v. a., lit., to give away, give up from one's self; hence, with respect to the term. ad quem, to give up any thing to one, to surrender, deliver, consign, yield (stronger than do, q. v.—freq. and class.).Lit.A.In gen.:B.ancillas,
Ter. Hec. 5, 2, 7; cf.:aliquem in pistrinum,
id. Andr. 1, 2, 28:aliquem hostibus in cruciatum,
Caes. B. G. 7, 71, 3; so,ad supplicium,
Liv. 1, 5:ad exitium,
Tac. A. 1, 32; id. H. 2, 10:ad necem,
Liv. 9, 4;for which neci,
Verg. G. 4, 90; Ov. F. 4, 840:telis militum,
Cic. Mil. 1, 2:aliquem istis,
id. Verr. 2, 4, 42:mihi iratae infamem juvencum,
Hor. Od. 3, 27, [p. 526] 46:Assyrios cineri odores,
impart, devote, Tib. 1, 3, 7.—Esp., milit. t. t., to deliver up, surrender some one or something to the enemy; and with se, to surrender one's self, capitulate: INIVSTE IMPIEQVE ILLOS HOMINES ILLASQVE RES DEDIER, an old formula in Liv. 1, 32:II.urbem, agrum, aras, focos seque uti dederent,
Plaut. Am. 1, 1, 71:eos, qui sibi Galliaeque bellum intulisset, sibi dedere,
Caes. B. G. 4, 16, 3: so,auctores belli,
Liv. 9, 1:eum hostibus,
Suet. Caes. 24:Cirtam,
Sall. J. 35, 1:Ambiani se suaque omnia sine mora dediderunt,
Caes. B. G. 2, 15, 2:se suaque omnia Caesari,
id. ib. 3, 16, 4; id. B. C. 3, 11 fin.:se alicui,
id. B. G. 2, 15 fin.; 2, 28, 2; id. B. C. 2, 44, 1; 3, 28, 4 et saep.:se in ditionem atque in arbitratum Thebano poplo,
Plaut. Am. 1, 1, 102; Liv. 7, 31; 26, 33:incolumitatem deditis pollicebatur,
Caes. B. C. 3, 28, 2; Tac. Agr. 16 al.: se, without dat., Caes. B. C. 2, 22; Liv. 42, 8 et saep.Trop.A.In gen., to give up, yield, devote, dedicate; and with se, to give up, apply, devote, dedicate one's self (esp. freq. in Cic.):b.Davo ego istuc dedam jam negoti,
Ter. Andr. 5, 4, 50:membra molli somno,
Lucr. 3, 113:aures suas poetis,
Cic. Arch. 10 fin.:animum sacris,
Liv. 1, 31 al.:aliquem cupiditati crudelitatique alicujus,
Cic. Quint. 18 fin.; so,filiam (Verginiam) libidini App. Claudii,
id. Fin. 2, 20 fin.; ef. Tac. A. 3, 23:collegam liberto,
id. ib. 16, 10:tuus sum, tibi dedo operam,
Plaut. Bacch. 1, 1, 60; cf.:ubi ei dediderit operas,
id. ib. 11 al.:corpora paupertate dedita morti,
Lucr. 6, 1255:se totum Catoni,
Cic. Rep. 2, 1; cf.:cui (sc. patriae) nos totos dedere... debemus,
id. Leg. 2, 2, 5; cf.:se toto animo huic discendi delectationi,
id. Tusc. 5, 39 fin.:se penitus musicis,
id. de Or. 1, 3, 10:se literis,
id. Q. Fr. 3, 5, 4:se ei studio,
id. de Or. 3, 15, 57:se doctrinae,
id. Off. 1, 21, 71; Quint. 10, 2, 23; 11, 1, 35:se amicitiae eorum,
Caes. B. G. 3, 22, 2 al.:ne me totum aegritudini dedam,
Cic. Att. 9, 4; so,se totos libidinibus,
id. Tusc. 1, 30; id. Or. 43, 148; id. Tusc. 2, 21, 48 et saep.:cum se ad audiendum, legendum scribendumque dediderit,
Cic. de Or. 1, 21, 95:dede neci,
Verg. G. 4, 90; Ov. H. 14, 125; id. F. 4, 840:se ad literas memoriasque veteres,
Gell. 2, 21, 6:cum se doctrinae penitus dedidissent,
Lact. 1, 1, 1.— Absol.: dediderim periculis omnibus, Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 45.—dēdĭta ŏpĕra, adverb., purposely, designedly, intentionally, Plaut. Trin. 1, 2, 29; Ter. Eun. 5, 2, 2; Afran. ap. Non. 433, 30; Cic. Att. 10, 3; Liv. 2, 29; 2, 51; Col. 12, 4, 5;B.in the order opera dedita,
Cic. de Or. 3, 50, 193;and in MSS. ellipt., dedita,
id. Att. 15, 4, 4; cf. dedita, epitêdes, Gloss. —In Partic.: manus, for the usual dare manus, to give up, to yield: si tibi vera videntur, dede manus;(α).aut, si falsum est, accingere contra,
Lucr. 2, 1043.—Hence, dēdĭtus, a, um, P. a. (acc. to no. II. A.), given up to, addicted, devoted to something; eager, assiduous, diligent (class.; esp. freq. in Cic.).With dat.:(β).hoc magis sum Publio deditus, quod, etc.,
Cic. Fam. 5, 8, 4; cf.:nimis equestri ordini deditus,
id. Brut. 62, 223:eorum voluntati et gratiae deditus fuit,
id. Verr. 2, 3, 24:his studiis,
id. de Or. 1, 13, 57; id. Arch. 6, 12:studio literarum,
id. Brut. 21, 79:literis,
id. Fam. 1, 7 fin.:artibus,
id. de Or. 1, 1, 2; cf. id. Cael. 30, 72; Liv. 1, 57:nec studio citharae nec Musae deditus ulli,
Hor. S. 2, 3, 105 al.:animus libidini deditus,
Cic. Cael. 19, 45:vitiis flagitiisque omnibus,
id. Rosc. Am. 13 fin.:ventri atque somno,
Sall. C. 2, 8; cf.:somno ciboque,
Tac. G. 15:corporis gaudiis,
Sall. J. 2, 4; cf. id. ib. 85, 41:quaestui atque sumptui,
id. Cat. 13 fin.; Suet. Vit. 13:agriculturae,
Vulg. 2 Par. 26, 10:vino,
id. 2 Tim. 3, 8.— Comp.:uxoribus deditior,
Eutr. 10, 15.— Sup.: ab optimo certe animo ac deditissimo tibi, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1.—In Lucret. and Catull. with in:* (γ).in pugnae studio quod dedita mens est,
Lucr. 3, 647:in rebus animus,
id. 4, 816; Catull. 61, 102.—With an adv. of place:ubi spectaculi tempus venit deditaeque eo (sc. ad spectacula) mentes cum oculis erant,
Liv. 1, 9, 10. -
18 delicatus
dēlĭcātus, a, um, adj. [deliciae].I.That gives pleasure, i. e. alluring, charming, delightful; luxurious, voluptuous.A.Prop. (class.):(β).in illo delicatissimo litore,
Cic. Verr. 2, 5, 40:navigia,
Suet. Vit. 10:delicatior cultus,
id. Aug. 65:delicati hortuli,
Phaedr. 4, 5, 26;and so often of places: muliebri et delicato ancillarum puerorumque comitatu,
Cic. Mil. 10, 28:convivium,
id. Att. 2, 14:voluptates (with molles and obscenae),
id. N. D. 1, 40, 111 and 113; cf.:molliores et delicatiores in cantu flexiones,
id. de Or. 3, 25, 98:sermo,
id. Off. 1, 40, 144:omnes hominis libidines delicatissimis versibus exprimere,
id. Pis. 29, 70:versiculos scribens,
Cat. 50, 3.—As a flattering appellation:B.ubi tu es delicata?
Plaut. Rud. 2, 5, 8.—Transf., soft, tender, delicate ( poet. and in post-Aug. prose):II.capella,
Cat. 20, 10; cf.:puella tenellulo delicatior haedo,
id. 17, 15:oves,
Plin. Ep. 2, 11 fin.:Anio delicatissimus amnium,
id. ib. 8, 17, 3; cf.:ad aquam,
Curt. 5, 2, 9:delicatior teneriorque cauliculus,
Plin. 19, 8, 41, § 137; Vulg. 1 Par. 22, 5.—Addicted to pleasure; luxurious, voluptuous; and subst., a voluptuary, a wanton.A.Prop.:B.adolescens,
Cic. Brut. 53:pueri,
id. N. D. 1, 36 fin.:juventus,
id. Mur. 35, 74; cf.:odia libidinosae et delicatae juventutis,
id. Att. 1, 19, 8 et saep.: quosdam e gratissimis delicatorum, i. e. of the paramours, paidikôn, Suet. Tit. 7; cf. in the fem.:Flavia Domitilla, Statilii Capellae delicata,
id. Vesp. 3;et luxuriosus,
Vulg. Deut. 28, 54; in inscriptions, delicatus and delicata simply mean favorite slave (cf. our terms valet and chamber-maid), Inscr. Orell. 2801-2805 and 4650.—Transf.1.Spoiled with indulgence, delicate, dainty, effeminate: nimium ego te habui delicatam ( I have spoiled you), Plaut. Men. 1, 2, 10:2.equorum cursum delicati minutis passibus frangunt,
Quint. 9, 9, 4, 113; id. 11, 3, 132.—Fastidious, scrupulous:1.aures,
Quint. 3, 1, 3;vah delicatus!
Plaut. Mil. 4, 1, 37.—Hence, adv.: dēlĭcātē.Delicately, luxuriously:2.delicate ac molliter vivere,
Cic. Off. 1, 30, 106; cf. recubans (coupled with molliter), id. de Or. 3, 17, 63; and in the comp.:tractare iracundos (with mollius), Sen. de Ira, 3, 9: odiosa multa delicate jocoseque fecit,
Nep. Alcib. 2 fin.; Vulg. Prov. 29, 21.—At one's ease, tardily, slowly:conficere iter (coupled with segniter),
Suet. Calig. 43:spargit se vitis,
Plin. 17, 22, 35, § 179. -
19 ebriosus
I.Prop.:II.hunc scribunt ebriosum esse,
Cic. Fat. 5, 10:plurimum interesse inter ebrium et ebriosum,
Sen. Ep. 83, 11.—As subst.: ēbrĭōsus, i, m., a drunkard, sot:exempla ebriosorum,
Cic. Ac. 2, 17, 53; Plin. 30, 15, 51, § 145 al.— Comp., Cat. 27, 4.— -
20 Postumia
Postŭmĭus (erroneously writt. Post-hŭmĭus; v. postumus, under posterus, III. B.), i, m.; Postŭmia, ae, f., name of a Roman gens.I.Postumius Tubertus, a Roman consul, Liv. 2, 16.—II.Postumia, wife of Sulpicius, Cic. Fam. 4, 2, 1.—III.A Vestal, Liv. 4, 44.—IV.A woman addicted to tippling, Cat. 27, 3.—Hence,A.Po-stŭmĭus, a, um, adj., Postumian:B.lex,
Plin. 14, 12, 14, § 88:via,
leading towards Genoa, Tac. H. 3, 21.—Postŭmĭā-nus, a, um, adj., of or belonging to a Postumius, Postumian:imperia,
i. e. of the dictator A. Postumius Tubertus, Gell. 1, 13, 7; Liv. 4, 29:caedes,
i. e. of M. Postumius Regillensis, id. 4, 51.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Addicted — (or similar) may refer to:* Addicted (2002 film), a South Korean film * Addicted (2008 film), a remake of the South Korean film starring Sarah Michelle Gellar * Addicted (album), an album by Sweetbox * Addicted (single), a single from the… … Wikipedia
Addicted — Saltar a navegación, búsqueda por otros significados, ver Addicted (desambiguación) Addicted Sencillo por Simple Plan del Álbum No Pads, No Helmets... Just Balls Lanzado 2002 Formato CD single Grabación … Wikipedia Español
Addicted — Studioalbum von Devin Townsend Veröffentlichung 17. November 2009 Label Inside Out Format … Deutsch Wikipedia
Addicted — «Addicted» Сингл Simple Plan из альбома No Pads, No Helmets... Just Balls Выпущен 3 июня … Википедия
addicted — I adjective accustomed, attached, fanatic, given over, habituated, imbued with, in the habit, indulgent, obsessed with, prone to, rei deditus, surrendered to, under the influence of, wedded to associated concepts: addicted to alcohol, addicted to … Law dictionary
Addicted (P.O.D.) — Addicted Single par P.O.D. extrait de l’album When Angels Serpents Dance Sortie 19 Février 2008 (Sortie digitale)10 MArs 2008 (Sortie Radio) Enregistrement 2007 Durée 3:32 Genre … Wikipédia en Français
addicted — (adj.) 1530s, delivered over by judicial sentence; pp. adjective from ADDICT (Cf. addict) (v.). Modern sense of dependent is short for self addicted to give over or award (oneself) to someone or some practice (1560s; exact phrase from c.1600);… … Etymology dictionary
addicted — addicted; un·addicted; … English syllables
addicted — [adj] dependent on something, compulsive absorbed, accustomed, attached, dependent, devoted, disposed, fanatic, fond, given over to, given to, habituated, hooked, hyped*, imbued, inclined, obsessed, predisposed, prone to, spaced out*, strung out* … New thesaurus
addicted — ► ADJECTIVE 1) physically dependent on a particular substance. 2) devoted to a particular interest or activity. ORIGIN from Latin addicere assign … English terms dictionary
Addicted — Addict Ad*dict , v. t. [imp. & p. p. {Addicted}; p. pr. & vb. n. {Addicting}.] [L. addictus, p. p. of addicere to adjudge, devote; ad + dicere to say. See {Diction}.] 1. To apply habitually; to devote; to habituate; with to. They addict… … The Collaborative International Dictionary of English